30. Międzynarodowy Festiwal Filmowy
EnergaCAMERIMAGE dobiegł końca. Jury pod przewodnictwem
Lecha Majewskiego przyznało nagrody. Złota Żaba powędrowała do
Floriana Hoffmeistera za film "
Tár" (reż.
Todd Field). Wyróżnieni zostali także
Darius Khondji (za "
Bardo", reż.
Alejandro González Iñárritu) i
Jamie D. Ramsay (za "
Living", reż.
Oliver Hermanus).
Złota Żaba: Florian Hoffmeister za film "Tár" (reż. Todd Field)
"
Tár", z
Cate Blanchett w roli ikony muzyki Lydii Tár, analizuje zmieniającą się naturę władzy, jej wpływ i trwałość we współczesnym świecie. Lydia Tár, powszechnie uważana za jedną z największych żyjących kompozytorek/dyrygentek i pierwszą w historii kobiet główną dyrygentkę wielkiej niemieckiej orkiestry. W filmie zobaczymy również
Marka Stronga ("
1917", "
Szpieg"). Za reżyserię filmu odpowiada trzykrotnie nominowany do Oscara
Todd Field ("
Małe dzieci", "
Za drzwiami sypialni").
Naszą recenzję znajdziecie
na karcie filmu.
Srebrna Żaba: Darius Khondji za film "BARDO, fałszywa kronika garści prawd" (reż. Alejandro González Iñárritu)
"
BARDO" jest epickim, widowiskowym i frapującym doświadczeniem opowiadającym intymną i wzruszającą historię Silverio, znanego meksykańskiego dziennikarza i dokumentalisty mieszkającego w Los Angeles. Po otrzymaniu prestiżowej międzynarodowej nagrody bohater jest zmuszony wrócić do ojczyzny zupełnie nieświadomy, że ta z pozoru zwyczajna podróż doprowadzi go do egzystencjalnej granicy. Wspomnienia i lęki Silveria przenikają teraźniejszość, wypełniając codzienność bohatera poczuciem oszołomienia i zdumienia. Silverio zmaga się z uniwersalnymi, a przy tym intymnymi pytaniami o tożsamość, sukces, śmiertelność, historię Meksyku i silne więzi z żoną i dziećmi, szukając odpowiedzi na pytanie, co to znaczy być człowiekiem w tych jakże osobliwych czasach.
Naszą recenzję znajdziecie
na karcie filmu.
Brązowa Żaba: Jamie D. Ramsay za film "Living" (reż. Oliver Hermanus)
1953 rok. Dotknięty II wojną światową Londyn wciąż próbuje stanąć na nogi. Williams (
Bill Nighy), weteran służby cywilnej, jest bezsilnym trybikiem w biurokratycznej maszynie miasta, które próbuje się odbudować. Zawalony papierkową robotą w pracy i samotny w domu, ma poczucie, że jego życie od dawna jest puste i pozbawione sensu. Wreszcie pewnego dnia druzgocząca diagnoza zmusza go do dokonania podsumowań i próby uzyskania spełnienia, zanim znajdzie się ono poza jego zasięgiem. W nadmorskim kurorcie, pod opieką lokalnego dekadenta (Tom Burke), mężczyzna przez chwilę flirtuje z hedonizmem, ale ostatecznie nie znajduje w nim rozwiązania. Po powrocie do Londynu jest coraz bardziej zaintrygowany naturalną witalnością Margaret (
Aimee Lou Wood), młodej kobiety, która kiedyś pracowała pod jego nadzorem, a teraz jest zdeterminowana, by rozwinąć skrzydła. Wreszcie pewnego wieczora Williams doznaje objawienia - które jest równie proste, jak głębokie - i odnajduje w sobie pokłady nowej energii, by z pomocą Petera (Alexa Sharpa), idealistycznego nowego pracownika swojego wydziału, spróbować zbudować spuściznę dla nowego pokolenia.